Rozdział LIV ~Teraz zrozumiałam, że ja nigdy nie przestałam kochać Leo. ~

Dla Filipka! Zdrowiej. I nie zapomnij o tej czekoladzie, bo ja i Kamii cie udupimy! :*

~***~

-Leo, Charlie powiedział Simonowi o Lily, bo ten się pytał gdzie jesteś, bo nie mógł się do ciebie dodzwonić. Nie chcący mu się wymsknęło.Nie chciał, ale mamy gorsze problemu. Simon jest wściekły i pewnie zaraz tu...

-Proszę, proszę, proszę...- powiedział...o nie...Simon...- Bawisz się w rodzinkę?!

-Simon uspokój się tu jest dziecko...-powiedziałem spokojnie

-Co ty sobie gówniarzu wyobrażasz?! Ty masz karierę i wypromowanie Ashley na karku, a nie jaką dziwkę, która wciska ci bachora!

-Jak śmiesz tak mó...- nagle poczułem przeraźliwy ból w szczęce

Amber krzyknęła, mała pisnęła i schowała się pod kołdrę. Upadłem na podłogę, a Sim warknął coś czego nie zrozumiałem i odszedł trzaskając drzwiami. Brunetka pomogła mi usiąść na krześle. Dotknęła delikatnie mojego policzka. Syknąłem.

-Przepraszam. Pójdę po lód.- powiedziała i wyszła

Kątem oka zobaczyłem, że Lily wychodzi z pod kołdry.

-Kim był ten pan?- zapytała podchodząc do mnie 

-Mój menager. On jest... bardzo nerwowy.- miałem ochotę splunąć na samą myśl o tym człowieku

-Boję się go, Leo.- szepnęła

-Lily...- przytuliłem ją i nie zważając na ból ucałowałem ją w czółko- Aniołku obiecuję, że on ci nic nie zrobi. Nie bój się.

-A jak o zrobi coś tobie albo mamie? 

-Nie martw się księżniczko. Wszystko będzie dobrze- ból był przeraźliwy, ale uśmiechnąłem się lekko

-A kim jest Ashley?

O cholera... I co ja mam jej powiedzieć? "Hej Lily, Ashley to moja dziewczyna, która zatruwa mi życie, bo nigdy nie przestałem kochać twojej matki? Super plan! ( poczuj ten sarkazm)

Miałem jej właśnie powiedzieć, że to nikt istotny, ale do pokoju weszły Amber i pielęgniarka.

-Bardzo pana boli?- zapytała przykładając mi lód

-Nie...

-Proszę to potrzymać przez jakiś czas.- poleciła i wyszła

-Leo co to było? Dlaczego on cie uderzył? - zapytała ze łzami w oczach. Nienawidzę jej łez.

-On po prostu ześwirował. Jego żona 3 lata temu poroniła i od tego czas wyżywa się na mnie i Charlie'm. Próbował rozdzielić Charlsa z Vivką. Kazał jej usunąć ciąże, żeby nie było szumu. On jest jakiś... psychiczny.- spojrzałem w oczy Am

Była zdziwiona, ale i... przerażona? 

-Leo...?- nie dokańcza bo do sali wparowuje Charls z dziewczyną

-Boże.. Stary przepraszam. Ja nie chciałem...- blondyn zaczął się tłumaczyć, ale posłałem mu tylko niewinny uśmiech

-Jest oki. Wiem jaki on jest. Nie przejmuj się Charlie- poklepałem przyjaciela po ramieniu, a on odetchnął z ulgą.

-Amber zabierz go do domu. Ja i Charls zostaniemy z Lizy.- blondynka posłała brunetce lekki uśmiech

-Dobrze. Leo możesz wstać?- zapytała z troską i założyła za ucho pasm włosów

-Tak, tak. Wszystko w porządku. 

-Kochanie wpadnę wieczorkiem, oki?- Am ucałowała małą w czółko

-A ty Leo przyjdziesz do mnie jeszcze?- zapytała niepewnie patrząc na mnie wielkimi, czekoladowymi ślepkami.

-Pewnie księżniczko- poczochrałem jej włoski na co zaśmiała się uroczo

  ~***~

~Amber~

Po wyjściu ze szpitala skierowaliśmy się na parking. Leondre wyjął kluczyki i otworzył auto.

-Leo na pewno nie oberwałeś za mocno? Możesz prowadzić?- kurde ja na serio się o niego martwię

-Spokojnie Amber. Jest okay.- posłał mi kolejnym uśmiech, który z resztą odwzajemniłam 

Po nie całych 10 minutach byliśmy pod jego domem. Na szczęście nie było reporterów. Weszliśmy do środka i skierowaliśmy się do kuchni

-Herbatki?- zapytał z szarmanckim uśmiechem i ukłonem

-Jasne- zaśmiałam się i usiadłam na blacie

Chyba za bardzo się rozgaszczam w jego domu, ale cóż. Brunet zrobił herbatę i z parującymi kubkami udaliśmy się do salonu.

-Leo, a co jeśli Sim..?

-Ej!- przerwał mi i podniósł mój podbródek abym na niego spojrzała- On wam nic nie zrobi. Obiecuje.

Ja na prawdę się bałam. Może niepotrzebnie wróciłam...?

-Lily mnie zapytała kim jest Ashley.- powiedział wbijając wzrok w podłogę

-Co jej powiedziałeś?- zapytałam kompletnie niewzruszona

Mam ochotę zabić tą żmije!

-Nic. Wy weszliście i nic nie powiedziałem.

-A co chciałeś jej powiedzieć? -zapytałam, choć bałam się odpowiedzi

A może Leo mnie już nie kocha? Może jest szczęśliwy z Ashley? Ale  z drugiej strony tak dobrze dogaduje się z małą, i ta akcja z rana... Nie wiem co mam o tym myśleć. Ja sama nie wiem co czuje! Skrzywdziłam go. Powinien mnie nienawidzić...

-Chciałem jej powiedzieć- brunet przerwał moje uczuciowe rozmyślania- ,że Ashley jest dla mnie nikim. Jesteśmy razem na pokaz. Unikamy się jak tylko możemy. 

-Nie wiedziałam...

-A poza tym...- chciał coś dodać, ale przerwał mu huk otwieranych drzwi

-Leoś skarbie jesteś w domku!- zaszczebiotała i po chwili weszła do salonu

Zdawała się mnie nie zauważyć.

-Leo!- pisnęła i wpiła się w jego usta jak jakaś pijawka

Ten widok...

Teraz zrozumiałam, że ja nigdy nie przestałam kochać Leo. A teraz widzę jak całuję się z plastikową małpą. Poczułam gulę rosnącą w moim gardle, a w oczach zbierały się łzy. Odstawiłam kubek na stolik stojący przed kanapą i wybiegłam z domu Devries'a. 

Łzy zalewały mi pole widzenia. Kiedy tylko dobiegłam do domu od razu rzuciłam się na łóżko. Usłyszałem ciche pukanie.

-Amber to ja, Maggie. Co się stało?- zapytała wchodząc do mojego pokoju

-Meg...- wyszlochałam i rzuciłam się siostrze na szyję

-Kochanie co się dzieje?- głaskał mnie po plecach

Opowiedziałam jej wszystko. I poczułam się o wiele lepiej.

-I co zamierzasz teraz zrobić?

-Nie wiem. - westchnęłam

-Amber jeśli go kochasz to walcz o niego.

-Ale Mag, ja go tak bardzo skrzyw...- nie dokończyłam bo poczułam wibracje telefonu 

Na wyświetlaczu było napisane: Leondre

-Nie mam siły z nim rozmawiać.- odrzuciłam połączenie- Zaraz wracam.- powiedziałam dziewczynie

Poszłam do łazienki. Przemyłam twarz, poprawiłam makijaż i przebrałam się.

Kiedy wróciłam do pokoju Mag nie było, a mój telefon ciągle dzwonił. Jęknęłam i zerknęłam na wyświetlacz. To nie był numer Leo. 

-Hallo?

-Dzień dobry z tej strony Robert Ghillipe, lekarz Lily.

-Dzień dobry coś się stało?

-Po prostu proszę jak najszybciej przyjechać...

_________________________

Heja Biedronki!

Na początku o poprzedni poście: WOW! Nie wiedziałam, że tak dużo z was jest do mnie podobnych. Bardzo mnie to oczywiście cieszy! Teraz co do rozdziału. Ja was za bardzo rozpieszczam! Piszę, że dodam np. w czwartek, a dodaje w niedziele! Jestem dla was za dobra...

Dobra więc next będzie w środę i nie ważcie się do mnie pisać, żebym dodałam wcześniej! To jest zwłaszcza do ciebie Martynko! xD 

Boszzz i za 11 dni rusza YSoT! Nie mogę się doczekać! Oki, ja kończe!

Kocham was !

Na razie i cześć!