Rozdział XLVII cz.2

-Obiecaj, że nie będziesz krzyczeć i, że nikomu nie powiesz- powiedziałam szybka; spojrzała na mnie zdziwiona
-Obiecuję- powiedziała i patrzała na mnie wyczekująco
-Przespałam się z Leo.
-Że co?!
-Nie krzycz- upomniałam ją
-Że co?- szepnęła
-To co słyszysz.
-Wy macie niespełna szesnaście lat- zeskoczyła z blatu i nerwowo chodziła po kuchni
-Vivie miałaś nie być zła...- jęknęłam
-Nie jestem zła. Bardziej jestem w szoku. Jak do tego doszło?
Otworzyłam usta, żeby się wytłumaczyć, ale ona mi przerwała.
-Dobra nie chce tego słyszeć.- spłonęłam rumieńcem, a blondynka westchnęła i zmierzwiła włosy.- Oki, ja muszę to przetrawić także dobranoc- przytuliła mnie i zniknęła za drzwiami. Ja również udałam się do sypialni. Leondre spał słodko. Wzięłam szybki prysznic, ubrałam piżamkę i wtuliłam się w bruneta.

-Bardzo krzyczała?- zapytał zaspany
-Oj, nie chciałam cie budzić.- powiedziałam skruszona
-Nie spałem- mruknął i przytulił mnie
-Nie krzyczała bardzo- zaśmiałam się, a brunet pocałował mnie w czubek głowy
-To zaczekaj na Charlie'go- zaśmiał się - Ten to dopiero odprawi nam kazanie- zaśmialiśmy się
-A kochasz mnie?- zapytałam bawiąc się w "zataczanie kółeczek na jego dłoni"
-Tak
-A kogo będziesz kochać jutro?
-Ciebie.
-A za 20 lat?
-Inną- podniosłam się do pozycji siedzącej, a ten szczerzył się łobuzersko
-Kogo?!
-Naszą córeczkę- pocałował mnie czule
-Dobranoc Leoś- uśmiechnęłam się słodko i wtuliłam w Bars'a
-BaMowych snów księżniczko- pocałował mnie w czółko i po chwili odpłynęliśmy do krainy Morfeusza.
~~~~~**~~~~~~
Następnego dnia powiedzieliśmy o wszystkim blondynkowi. Leo miał rację. Odprawił nas 30 minutowe kazanie. Jakoś je przeżyliśmy i bez większych rewelacji po tygodniu wróciliśmy do Walii. Zgodnie z Leo postanowiliśmy, że nikomu nic nie mówimy. Rodzice chyba by nas uziemili do końca życie, a James (!). O tym to ja wole nawet nie myśleć! Zabiłby Leo, a mnie to odesłał na bezludną wyspę pierdyliardy kilometrów stąd. W najlepszym wypadku. Ale za to ferie spędziliśmy cudnie! Chodziliśmy na sanki, lepiliśmy Olafy, chodziliśmy w góry, na narty, jeździliśmy na łyżwach ogólnie spędzaliśmy ze sobą czas. Nasza czwórka przez to zbliżyła się do siebie bardzo. I jeszcze wyprawili mi urodzinki! Dostałam śniadanko do łóżeczka. Potem mieliśmy bitwę na śnieżki i zajdę na kładach. Dostałam od Leosia srebrny naszyjnic z otwieranym serduszkiem gdzie było nasze zdjęcie i wygrawerowany napis Forever. Było cudownie. Jednak po powrocie chłopcy od razu wyjechali do Londynu. Kontrakt, album i te sprawy... są tam już 7 dni.
Wróciliśmy do szkoły. Niestety...
~~~~~**~~~~~~
-Ile do dzwonka?- zapytałam znudzona Vivka
Może i jest klasową kujonką, ale na tej lekcji to wszyscy usypiali. Pan Dominic może i jest przystojny, ale tak nudny, że... yght
-Za 5 minut- westchnęłam i poczułam wibrację w kieszeni
SMS'ek od Leo.
Od Leoxx
Hejcia Misiu!
Potwornie tęsknie, ale okazało się, że wrócimy dopiero za tydzień :(
Najchętniej rzuciłbym to wszystko i wróciłbym do ciebie nawet na hulajnodze.
Kocham cię bardzo, bardzo <3
Całuję
Westchnęłam głośno i z trudem przełknęłam gulę, która stanęła mi w gardle. Chciało mi się płakać. Odkąd wyjechali nie rozmawiamy prawie wcale. Od rana są w studiu, a wieczorem są tak padnięci, że nie mają siły na dłuższą rozmowę. Schowałam twarz w dłonie i jęknęłam cicho.
-Amber co się stało?
-Chłopcy wracają dopiero za tydzień- jęknęłam
-Dopiero?- jęknęła i zadzwonił dzwonek
Spakowałyśmy wszystko i poszłyśmy pod salę do geografii. Usiadłyśmy pod ścianą.
-Leo napisał mi SMS'a, że niestety wrócą dopiero za tydzień.
Niee- jęknęła- A za tydzień będzie to samo, tak?  Kiedy ostatnio gadałaś z Leo albo go widziałaś?
-Ej, to nie jest ich wina. Nie wiem kiedy, ale wszystko się ułoży.- uśmiechnęłam się sztucznie.
Geografia dłużyła się niesamowicie, ale w końcu minęła. Zorientowałam się, że nie odpisałam Leo na SMS'a. Geografia się skończyła i idąc pod salę do angielskiego odpisałam brunetowi.
Do Leoxx
:'(

Westchnęłam i jakoś przeżyłam ten dzień. Po szkole umówiłam się z Vivienne na maraton filmowy u mnie. Wyjęłam lody z zamrażalnika, usiadłyśmy u mnie na łóżku i włączyłyśmy If I stay. Płakałyśmy jak bobry. Potem obejrzałyśmy kilka bajek i jakąś komedię. Oczy same nam się kleiły. Nic dziwnego. Zegar wskazywał 3:27. Posprzątałyśmy. umyłyśmy się, przebrałyśmy się w onesie i odeszłyśmy do krainy Morfeusza.

(Vivie)

(Amber)

Następnego dnia nienajlepiej się czułam dlatego postanowiłyśmy siedzieć w domu.
-Amber dobrze się czujesz? Wyglądasz jakbyś miała zejść- powiedziała pomagając mi szykować śniadanie.
-Spokojnie. Zjem i...- nie dokończyłam bo pobiegłam do łazienki i zwróciłam cały wczorajszy dzień.
Usiadłam na ubikacji i schowałam twarz w dłonie. Po pomieszczenia wparowała blondynka.
-Amber...- westchnęła i przytuliła mnie- Ubieraj się idziemy do apteki.


________________
Hejcia aniołki <3
Kocham was bardziej niż bardzo dlatego macie rozdział wcześniej :)
I dziękuję za 70k wyś!
Jesteście cudowni <3
Ale niestety bądź stety muszę was zmartwić, bo jeszcze jeden rozdział i epilog.
Czy to koniec?
Tego dowiecie się w epilogu
Całuję
//Natusia