Rozdział XII

Byłam w szkole. Leo nie było. Korytarz był pusty. Chyba się uczyłam bo stałam oparta o ścianę z książką w ręce.
-Hej- usłyszałam
Rozejrzałam się dookoła. Nade mną stał Toby.
-Cześć- odpowiedziałam z uśmiechem
Chyba mnie pogieło. Ja. Uśmiecha. Się. Do. Toby'ego. WTF.?!
Wstałam. Położył dłoń na moim policzku. Milimetry dzieliły nasze wargi...i... obudziłam się. Na szczęście. Spojrzałam pośpiesznie na zegarek. Trzecia w nocy. Rozejrzałam sie po pokoju. Vi chrapała. Zaśmiałam się pod nosem i położyłam.
Rano, bladym świtem czyli o 9 obudziła nas mama Vivie. Ogarnęłyśmy się i wróciłam do domu. Pakowanie zajęło mi dłuższą chwilę. Byłam sama w domu. Dopiero przed 11 do domu wrócił James.
-James! To ty!?
-Tak!
Po chwili stał oparty o framugę moich drzwi.
-Co ty właściwie robisz?
-Pakuję się. Nie widać?
-Trasa?- spytał z obojętną miną
-Skąd wiedziałeś?
-Tata mi wczoraj powiedział przez telefon. Dokumęty i fajs masz na stole. Masz się codziennie meldować i zachowywać.
-Tak jest- zasalutowałam
Myślałam ,że będzie wściekły ,że jadę z chłopakami w trasę. Może mój brat w końcu zaakceptuję mój związek z Leondre. Trasa miała zająć miesiąc, a ja spakowałam się tylko w walizkę i torbę. Jak na mnie to mało. Zjadłam objad, spakowałam ostatnie rzeczy ,pożegnałam się z James'em. Maggie jeszcze nie wróciła, więc James obiecał ucałować ją ode mnie. Brat zniósł moje bagaże na podjazd gdzie czekał mini van pani Victorii. Chłopak spakował moje rzeczy, ostatni raz,mnie przytulił i powiedział żebym na siebie uważała. Wsiadłam do auta, w którym byli już chłopaki. Przytuliłam oby dwóch i usiadłam obok Leo.
-Przejęta?
-Trochę-odpowiedziałam ,a brunet objął mnie ramieniem, uśmiechnął się i pocałował w czółko.
Nie minęło 5 min kiedy byliśmy pod domem Vi. Charlie wysiadł z samochodu.
-Gdzie jedziemy najpierw?- zapytałam
Jakoś nie miałam styczności z harmonogramem trasy.
-Do Cardiff potem Londyn, Edynburg, Belfast i Dublin, a potem od Lizbony do Warszawy.
Do auta wsiadła Vi. W ręce miała małą poduszką z owieczką.
-Urocza- skomętowałam
-Nie wyspałam się przez ciebie to będę teraz
-Przeze mnie?
-Gadałaś przez sen- stwierdziła i usiadła
Wsiadł Charlie mówiąc ,że mama Leo i Vivie ucięły se pogawentke i możemy rozprostować kości. Wyszliśmy, a ja odciągnęłam Vivienne na bok.
-Nie wspominaj o tym śnie- skarciłam ją- Śnił mi się Toby i nie chcę żeby się o tym dowiedział.
-Dobra. Rozumiem. Buzia na kłódkę. -uśmiechnęła się
Wróciłyśmy do chłopców. Kilka minut później byliśmy już w drodze do Cardiff.

***

Od Cardiff dzieliło nas ok 20km. Słuchałam muzyki. Leo grzebał w telefonie. Charlie i Vivie spali. Ona miała położoną głowę na jego barku, a on na jej głowie. Wyglądali uroczo. Wyłączyłam muzykę i położyłam głowę na barku Leo.
-Co robisz?- spytałam znudzona
-Nic- burknął- Nudzisz się troszkę, prawda?- zapytał odkładając komórkę.
-Nie.- odparłam kładąc się na jego kolanach; bawiła się pasmem moich włosów- Myślę, czy nie odwiedzić mamy w Londynie.
Podniosłam się z kolan chłopaka.
-Powinnam?- spytałam smutnie ze spuszczoną głową
-Ambeeer...-złapał mnie za ręce i podniósł podbrudek -To przecież twoja mama.
-Ale ona..
-Wiem- przerwał mi i przytuli mnie- Zadzwoń do niej
Uśmiechnęłam się porozumiewawczo i wtuliłam w chłopaka. Kwadrans później byliśmy pod hotelem. Każdy z nas wziął swoje bagaże i rozeszliśmy się po pokojach. Ja mieszkałam z Vi. Weszłam do pokoju jako pierwsza i od razu rzuciłam się na łóżko bliżej okna.
-Ej! -skrzywiła się blondynka
-Kto pierwszy ten lepsze- zaśmiałam się
Vivie parsknęła śmiechem i rzuciła się na mnie. Zaczęła mnie łaskotać. Krzyczałyśmy ,śmiałyśmy się zamiast po ludzku sie rozpakować. Leo i Charls musieli na usłyszeć bo chwilkę później byli w naszym pokoju. Kiedy wszystko zobaczyli też opętał ich śmiech.
-Pomocy!- krzyknęłam
Charlie zamknął drzwi i parł się o nie nadal rozbawiony, a Leondre podszedł do mnie uśmiechnął się rozczulony i nagle zmienił się w małego, zdradzieckiego szczura, który bezczelnie przyłączył sie do mojej przyjaciółki.
-Charlie! Pomocy! Charlie!- błagałam
Spoważniał podszedł do nas i odciągnął Vi biorąc ją na ręce. Obkręcił ją kilka razy rzucił na łóżko.
-Leo proszę!- błagałam -Zrobię co chcesz!
-Co chcę?
Przestał i pomógł mi wstać. Nadal wszyscy się śmialiśmy. Bolał mnie brzuch.
-Skończyliście?- powiedziała pani Victoria
Skąd ona sie am wzięła?!
-Mamo jak długo tam stoisz?- zapytał zdziwiony Leo
-Wystarczająco długo- zaśmiała się- Chodzcie chłopaki musimy pare rzeczy obgadać z Simonem ,DJ'em i wgl. Ruchy!-zaklaskała w dłonie
Chłopcy wstali z łóżek i poszli z kobietą na spotkanie. Kiedy tylko zamknęły się blondynka się roześmiała.
-No co?- spytałam podchodząc do walizki
Wyciągnęłam ładowarkę i podłączyłam.
-No wiesz... ciekawe ile pani Victoria tam stała?
-A co mnie to. Przecież nic nie zrobiliśmy. To były tylko niewinne tortury.
-Haha a te twoje" zrobię co chcesz"- pokazywała rękami gest poddania
-Cicho gnomie- rzuciłam w nią poduszką- Dzwonie do mamy
Zatkałam palcem jedno ucho ,a przy drugim trzymałam słuchawkę. Sekretarka. Rzuciłam telefon na łóżka. Byłam zła na mamę, że znowu ma mnie w dupie.
-Co jest?- spytała moja przyjaciółka siadając obok mnie
-Sekretarka. Znowu.
-Kochanie...-przytuliła mnie- Pewnie zaraz do ciebie oddzwoni
-Jasne- burknęłam
Chciało mi się ryczeć. Wtedy zadzwonił telefon. Tata.
-Hallo. Cześć tato. Tak. W porządku. Ucałuj ich ode mnie. Kocham. Pa
Rozłączyłam się i zaśmiałam.
-Mag jest wściekła, że się nie pożegnałam i żąda jakieś fajnej pamiątki.
Leżałyśmy na łóżkach w milczeniu.
-Idę się kompać- stwierdziła, chwyciła swoją uroczą piżamkę ze Snapy'm i poszła do łazienki. Kiedy Vi się pluskała do naszego pokoju wrócił Leondre.
-Gdzie Vivie?
Wskazałam palcem na drzwi łazienki
-Dobra. Ja tylko dobranoc powiedzieć- pocałował mnie w policzek- Dzwoniłaś do mamy?
Wzdygłam się. Usiadł obok mnie i objął ramieniem.
-Nie odebrała- wtuliłam się w chłopaka- Ma mnie w dupie.
-Nie mów tak.
-Ale to jest cholerna prawda!-prawie sie rozpłakałam
-Amber- złapał mnie za ramiona- Najpierw się uspokój .Pójdziemy do niej, dobrze.
-Razem?
-Nie opuszczę cię choćby na jedną minutke- pocałował mnie w nosek.
Poczułam się przy nim bezpieczniej niż kiedykolwiek wcześniej.

__________________________-

Hejka:*

Przepraszam, że tak późno dodałam rozdział, ale miałam kilka problemów osobistych i nie miałam czasu ani ochoty pisać. Postaram sie dodawać jak najczęściej. Dzięki za wyrozumiałość i cierpliwość. Kocham <3