Rozdział LXIII ~Amber kocham cię i jestem najszczęśliwszym człowiekiem na tej planecie.~

Pozdrawiam wszystkich chłopaków, którzy to czytają! :))

~***~

Nagle... ona poruszyła palcami! Jej powieki lekko drgnęły!

-Lily!- krzyknęliśmy z Amber
-Lece po lekarza- powiedziała Vivka i razem  z Charliem wybiegła z pokoju
-Lily? Słyszysz mnie? Obudź się. Chce się z tobą pobawić...- szeptał Alex i nieśmiało chwycił jej rączkę
Dziewczynka poruszyła głową i mruknęła cicho. Do sali wparował lekarz.
-Proszę wyjść. Wszyscy.- powiedział szybko
Pospiesznie wyszliśmy. Ona się wybudza... ONA SIĘ WYBUDZA! Moja księżniczka! Nareszcie. Teraz już wszystko będzie dobrze. Amber przyglądała mi się z uśmiechem.
-Wybudza się- powiedziałem nieprzytomnie.
-Leo...- powiedziała z wielkim uśmiechem
Przytuliłem ja mocno unosząc do góry. Zaśmialiśmy się, a ja odłożyłem ją na ziemie.
-My się już do niczego nie przydamy. Chodź Alex.
-Nie!- zaprotestował malec- Nie zostawię jej teraz.
Patrzyliśmy na niego zszokowani. Czyżby nasz mały Alex stracił głowę dla Lily? Boże jakie to przeprzesłodkie!
-Dobrze synku. Zostaniemy.- zaśmiał się Charles
Staliśmy na tym korytarzu z 10 miunt przyciskając czoła do drzwi. Lekarz badał i rozmawiał z małą. Wyszedł do nas z uśmiechem.
-Z Lily wszystko w porządku. Zrobimy jeszcze kilka badań i za jakieś 3 dni powinna wyjść do domu. Teraz potrzebuje dużo odpoczynku, więc wejdą państwo tylko na chwilkę.- powiedział
-Dobrze. Dziękuję doktorze- powiedziała Am z uśmiechem, ale i łzami w oczach
-To mój zawód. Wszystkiego dobrego- uśmiechnął się ciepło i odszedł
Złapałem brunetkę za rękę i weszliśmy do sali.
-Lily, kochanie?- szepnęła łapiąc ją za rączkę
Nareszcie mogłem spojrzeć w jej piękne, czekoladowe oczka.
-Tata... Gdzie tata?- powiedziała półprzytomna -Zostawił nas. Poszedł z nią...- mamrotała
Oczy zaszły mi łzami. Mój mały aniołek myśli, że odszedłem z Emily.
-Jestem tu, słoneczko. Jestem. Zawsze będę. Nie zostawiłem was Lily. Nigdy nie zostawię...- złapałem ją za rączkę i przyłożyłem sobie do policzka.
-Tata...?- powiedziała mrużąc oczy- Tato!- pisnęła zarzucając mi ręce na szyję
Przytuliłem ją mocno. Tato w jej ustach brzmi tak pięknie..

-Nie rób tak więcej. Już nigdy mnie nie zostawisz.- szeptała stanowczo
-Przysięgam ci córeczko.- pocałowałem ją w czółko
Amber przyglądała nam się z uśmiechem.
-Jak się czujesz?- zapytała Amber zakładając Lizy kosmyk włosów za ucho
-Dobrze, ale chce mi się spać.- ziewnęła
-Pan doktor powiedział, że zrobią ci kilka badań i wrócimy do domu.
-Ale tata wraca z nami.- powiedziała głosem nie znającym sprzeciwu-
-Kocha...
-Zamieszkajmy z tatą.- powiedziała z iskierkami w oczach
-Ale Lily...
-To świetny pomysł.- powiedziałem delikatnie muskając jej dłoń- Zgódź się.- trącałem nosem jej policzek- Zamieszkajcie ze mną.
-Leo...
-Pięknie proszę...
-Potem porozmawiamy.- powiedziała oschle
-Przekonam ją- szepnąłem Lily na ucho- Dobrze kwiatuszku. Idź spać.- pocałowałem ją w czółko
-Boję się...- szepnęła
-Czego kochanie?- zapytała troskliwie brunetka
-Boję się, że jak się obudzę to się okaże, że tato odszedł do tej kobiety...-powiedział bardzo cicho
-Lily spójrz na mnie- powiedziałem wyniośle
Zobaczyłem czekoladowe oczy zachodzące łzami.
-Ta kobieta siedzi w więzieniu. Ona cie już przenigdy nie skrzywdzi, a ja was nigdy nie zostawię, rozumiesz?- powiedziałem patrząc jej prosto w oczy, pocałowałem ją w czółko
-Tak.- uśmiechnęła się
-Musimy iść. Dobranoc skarbie- powiedziała Amber
-Kocham was- ziewnęła i odpłynęła do krainy Morfeusza.
-Ty na poważnie z tym mieszkaniem?- zapytała po chwili
-Tak. Chce żebyście ze mną zamieszkali. Pytanie tylko...- złapałem ją za rękę, a czoło oparłem o jej- czy ty tego chcesz- szepnąłem
-Dobrze, ale robię ty tylko dla Lily- powiedziała oschle i wyszła z pokoju.
Nic nie rozumiem. Myślałem, że idziemy w dobrą stronę, ze uda nam się wszystko odbudować. Kocham ją i muszą odzyskać.

~***~

3 dni minęły zaskakująco szybko. Lily przeszła wszystkie potrzebne badania. Wszystko jest dobrze. No prawie. Amber się do mnie praktycznie nie odzywa. Wczoraj przenieśliśmy jej rzeczy do mnie. Razem z Charliem zrobiliśmy pokój dla małej i wyszedł na prawdę super.

 Radziłem się przyjaciela co do Am, ale on sam ma mętlik w głowie. Nie wiem co ją ugryzło, ale zdecydowałem, że wszystko jej powiem. Dziś.
Przez te 3 dni nie opuszczałem jej łóżeczka. Pierwszego pojechałem na koncert, ale gaałem z nią przez telefon w każdej wolnej minucie. Nie znam tej istotki długo, ale zdążyłem pokochać ją całym sercem. Tak jak jej mamę...
Pokonywaliśmy kolejne korytarze szpitalne w milczeniu. Weszliśmy do sali.
-Spakowana?- zapytała uśmiechnięta Am
-Tak
-Na pewno niczego nie zapomniałaś?- zapytałem biorąc jej torbę
-Na pewno- posłał mi słodki uśmiech
-No to chodź- złapałem ją za rączkę  i całą trójką udaliśmy się do recepcji
Zabraliśmy wszystkie dokumenty, podziękowaliśmy lekarzowi i wyszliśmy ze szpitala. Było by pięknie gdyby nie ci przeklęci paparazzi. No teraz to ja się na nich wkurzyłem...
-Panie Devries czyje to dziecko?- zatrzymałem się i wziąłem do ręki mikrofon. Spojrzałem prosto w kamerę.
-Mam nadzieję, że mnie za to nie zabijesz- pomyślałem
-To jest moja córka Lily. Nie czas teraz na wyjaśnienia- oddałem dziennikarce mikrofon- Wracamy do domu- uśmiechnąłem się do mich dziewczynek
Lily odwzajemniła gest, ale Amber wpatrywała się we mnie zdziwiona, przerażona i zła. Posłałem jej przepraszające spojrzenie, a ona po prostu odwróciła się  i weszła do samochodu.
-No to się wkopałem- westchnąłem
-Nie przejmuj się tatusiu. Będzie dobrze- malutka posłała mi uroczy uśmiech i wsiadła do auta
Wrzuciłem jej torbę do bagażnika i usiadłem na miejscu kierowcy.
-Amber?
-W porządku.
-Przepraszam, wiem, że nie chciałaś tego, ale w końcu ktoś musiał...
-Leo jest oki.
-No dobrze- odpaliłem silnik i po 15 minutach byliśmy pod moim... znaczy naszym domem.
Zabrałem torbę małej i weszliśmy do domu.
-Pokazać ci pokój?
-Tak!- pisnęła
Udaliśmy się więc na piętro i do jej pokoju.
-Jest piękny! - rzuciła mi się na szyję
-Ciesze się, że ci się podoba- pocałowałem ją w główkę

~***~

Amber

W czasie kiedy Leo przygotowywał kolacje ja pomagałam Lily rozpakować torbę. Nie byłam zła na Leo za to co powiedział. Kiedyś to się musiało stać. Obawiałam się tylko mieszkania z nim. Nadal uważam, że mieszkanie z nim to nie najlepszy pomysł. Nie chce go zranić. Boję się go zranić
-Mamo mogę się ciebie o coś zapytać?- moje myśli przerwał słodki głosik
-Pewnie kochanie- posłałam jej delikatny uśmiech
-Tata był twoją prawdziwą miłością?
-Tak- odpowiedziała bez chwili wahania
Poczułam dłonie oplatające mnie w talii. Przez moje ciało przeszła fala ciepła. Jakby przyłapano mnie na gorącym uczynku.
-A mama była moją.- powiedział muskając ustami moje ramię. Oblałam się szkarłatnym rumieńcem.
Leondre złapał mnie za rękę i poprowadził na balkon, którego drzwi były w jego sypialni.
-Już dawno chciałem ci to powiedzieć- szepnął
Jedna jego dłoń była na moim policzku, a druga w talii.Moja opierały się na jego klatce piersiowej.
-Kiedy pierwszy raz zobaczyłem cię w tym parku szukającej Pinkie Pie od razu poczułem coś czego nigdy nie czułem przy żadnej innej dziewczynie, a ja wierze w miłość od pierwszego wejrzenia. Zaprzyjaźniliśmy się. To coś między nami...to nie była chemia. To była magia. I jeszcze te góry- zaśmiał się- Potem zniknęłaś, ale kochanie to się nie liczy. Wróciłaś. Znów mogę cię przytulić, usłyszeć barwę twojego głosu, poczuć łaskotanie na szyi przez twoje włosy. I w dodatku mamy cudowną córeczkę. Amber kocham cię i jestem najszczęśliwszym człowiekiem na tej planecie.




___________________________________________
Polsat powrócił <3
To jest tak przesłodzone! Że dostane cukrzycy ( pozdro Paula :*)
Podoba mi się ten rozdział do dużo nad nim myślałam. Nie wierze, że jeszcze 1 rozdział i koniec. ( no jeszcze epilog oczywiśnie) Za chwile 200k! Nie wierze!!! Nie wiem kiedy dodam next, a co do następnej historii to prace idą dość wolno, ale idą xD. A tak w ogóle to myślałam czy nie zrobić Q&A. Oczwiście nie takie zwykłe. Pytania kierowalibyście do mnie i bohaterów  bloga. Wszystko zależy od was. Ale jeśli jednak bylibyście na tak to podam wam moje social media. :)
Facebook, Instagram, Twitter, Snap: NDbanuek143 i Gadu-Gadu; 55303743 <3 To chyba na tyle PA!